Trójka: Mały kryzys

Następnego dnia Richard musiał wracać na konkurs, który miał odbyć się o godz. 18 . Miała to być drużynówka .Postanowiliśmy, ze pojadę razem z nim . Moi rodzice nie mieli nic przeciwko . Lubili Richarda jako skoczka, ale także jako mojego chłopaka . Spakowałam wszystkie potrzebne jak dla mnie rzeczy i ruszyliśmy w drogę . Podróż minęła całkiem przyjemnie. Wszystko skończyło się jak dotarliśmy do domku
Po rozpakowaniu wszystkich swoich rzeczy poszłam do mojego ukochanego, aby dać mu soczystego buziaka w podzięce za to, że zdecydował się wziąć mnie ze sobą i znosić wszystkie moje humorki . Szczerze mówiąc nie byłam łatwą sztuką . Kiedy zeszłam do salonu Richard siedział naburmuszony . Nie znałam go od tej strony . Zawsze był łagodny . Siadłam obok niego . Ten zaś szybko wstał i wyszedł na taras . Przestraszyłam się nie wiedząc jak zareagować : czy się do niego przytulić, czy iść do pokoju z płaczem . Wybrałam tą pierwszą opcję . Wyszłam za nim na balkon . Chciałam go mocno przytulić i powiedzieć jak bardzo go kocham . Ten zaś
- Zostaw mnie ! - krzyknął
- Co!?- zapytałam zaskoczona - Ja chciałam się tylko przytulić
- Zapomnij o przytulaniu, słodkich słówkach i pocałunkach
- Dlaczego ? O co chodzi ? Już nie jestem dla Ciebie ważna ?
- Jesteś tylko ...
- Nie już nic nie mów - powiedziałam łamiącym się głosem
Kryjąc płacz udałam się do pokoju . Tam rozpłakałam się na całego . Czułam, że to moja wina . Z drugiej strony ja nic mu takiego nie zrobiłam . Nagle się zrobił taki ... inny . Siedziałam w pokoju dobre 3 godziny płacząc . Nagle usłyszałam pukanie do drzwi . Wiedziałam, że to Richard .
- Zostaw mnie w świętym spokoju
- Melisa to nie tak wpuść mnie
- Nie mam ochoty się z Tobą kłócić, bo ty jesteś właśnie Richard Freitag
- Źle zrobiłem nie pozwalając Ci się do mnie przytulić, wiem jestem dupkiem i nie zasługuję na Ciebie ...
- Ale nim jesteś ... i uświadom sobie to, że byłeś już naburmuszony w samochodzie . Nie mam ochoty na Ciebie patrzeć .
Po tych słowach do pokoju wparował Rich cały rozwcieczony .
- Jak jeszcze raz tak do mnie powiesz to Cię uderzę . Pamiętaj

Mój Boże co w niego wstąpiło . Nagle z łagodnego i przyjemnego chłopaka zrobił się bandyta nie do opamiętania . Zaczynałam się go bać . Nigdy nie był taki . To nie jest ten Richard którego poznałam . Wolałam tamtą wersję Richarda . Może stroił tylko dobrego przed moimi rodzicami . Niech on się zmieni proszę . Przez całe popołudnie nie wychodziłam z pokoju . Nawet nie poszłam na konkurs . Nawet nie wiem kiedy zasnęłam . Obudziłam się przed 20 : 00 . Zeszłam do salonu . Zauważyłam Richiego załamanego . Nie chciałam do niego podchodzić. Gdyby mnie zobaczył to na pewno by się wściekł . Co ja narobiłam .?